Valgarður Guðjónsson

Það er víst að bera í bakkafullan lækinn að skammst yfir dapri þjónustu.

Iðunn, konan mín, átti flug með Wow frá Gatwick á hádegi í dag.. ég forðast orðið að fljúga með þeim ef nokkur kostur er.

Vegabréfið hennar varð eftir á hótelinu eftir nokkur töskuskipti og umpakkanir. Þetta var tæpt en henni var sagt að innritun lyki 11:50. Við ákváðum að reyna og ég brunaði með vegabréfið með Gatwick Express (sem var ekki gefið) og var kominn 11:45. Ég hefði auðvitað ekki reynt hefði ég vitað að innritun lyki fyrr.

Þá voru starfsmenn farnir úr innritun. Okkur var vísð á eitthvert þjónustuborð. Þeir höfðu upp á starfsfólkinu sem sá um innritun, en þau voru farin ‘í pásu’ og nenntu ekki að sinna okkur.

Okkur var bent á að reyna að tala við yfirmann þeirra á flugvellinum, en þar var enginn við..

Ég þarf svo varla að taka fram að það kom ekki til greina hjá þeim að fá far daginn eftir, hvorki frítt né gegn breytingagjaldi. Fullt verð aftur, takk!

Einhver undarlegasta þversögn íslenskra stjórnmála er ákafi Sjálfstæðisflokksins til að auka útgjöld ríkissjóðs þegar kemur að ríkiskirkjunni.

Ef marka má fréttir þá er innanríkisráðherra að fara að semja við ríkiskirkjuna um talsverða hækkun á framlögum ríkissjóðs.

Þetta er einhverra hluta vegna kallað „leiðrétting“ – svona eins og gengið hafi verið á einhvern rétt kirkjunnar. Kirkjan fær nú þegar stærri hluta útgjalda ríkissjóðs en oft áður.

En sem betur fer er til örugg leið til að vinna gegn þessari aukningu útgjalda ríkissjóðs.

Þeir sem enn eru skráðir meðlimir ríkiskirkjunnar geta einfaldlega farið á vef þjóðskrár.

Það er kannski illa gert að hlæja að því þegar guðfræðimenntaðir einstaklingar eru að setja sig á háan hest með tölfræði / stærðfræði. Og opinbera eigin fáfræði.

Einn presturinn hefur skrifað nokkrar greinar um „kristna talnaspeki“.

Í þeirri nýjustu, fjórir er eftirfarandi speki:

Reyndar á þessi mynd sér enn eldri samsvörun í fyrsta kafla Esekíel í Gamla testamentinu og í táknum ættbálka Ísraels í Mósebókum. Sem eru 4×4 – eða 12.

Kannski væri hugmynd að halda smá upprifjun á margföldunartöflunni í guðfræðideild. Þá myndu „hámenntaðir“ prestar ekki halda að 4×4 sé 12.

Að ég tali nú ekki um að þeir gætu gert greinarmun á tölunum 4 og 40.

Já, kannski illa gert að hlægja að þessu. En ég er bara ekki merkilegri en þetta – mér finnst einfaldlega eitthvað við sjálfumgleðina og hrokann sem veldur því að ég hef ekkert samviskubit yfir því að hlægja að þessu.

PS. fljótlega eftir að ég skrifaði færsluna er búið að breyta „4×4“ í „3×4“.. sem er auðvitað rétt reiknað, en innihaldið fellur á að það er ekkert lengur merkilegt við 3×4, eins og mögulega hefði verið við 4×4. Æ. og Æ.

Það er svolítið skemmtilegt að sjá þingmann tala um að standa vörð um „þjóðartrúna“ í einhverri örvæntingu yfir ómerkilegri dagskrárbreytingu Rúv.

Það er kannski engin tilviljun að þetta hljómar nánast eins og „þjóðtrú“ – sem er hugtak yfir gamlar „kerlingarbækur“ og hjátrú – þar sem fólk trúði hvers kyns vitleysu án nokkurra upplýsinga eða staðreynda.

Mér varð að minnsta kosti hugsað til þess hversu líkt þetta í rauninni er, enda má færa rök fyrir að mörg trúarbragðanna byggi á „þjóðtrú“ gyðinga.

Af hverju skyldi svo fullorðið fólk gera lítið úr fárra hundruð ára þjóðtrú hér á landi en bregðast ókvæða við til að verja þúsunda ára þjóðtrú gyðinga og afsprengi hennar.

Ég er aðeins að vandræðast með hverjum ég á að halda með það sem eftir er af HM 2014 í fótbolta.

Íslendingar dottnir út.

Spánverjar dottnir út.

Í getraunaleiknum í vinnunni spáði ég Brasilíu sigri og það myndi telja aðeins í heildarkeppninni þar. Ég hef hins vegar verið vonlaus spámaður að öðru leyti og á varla möguleika jafnvel þó þeir vinni.

Svo setti ég nokkrar krónur á Belgíu fyrir mótið, án þess að hafa í rauninni nokkra trú á þeim, stuðullinn var bara svo freistandi – og stundum gerast jú óvæntir hlutir.

Að öllu jöfnu held ég með því liði sem spilar skemmtilegasta og besta fótboltann.

Í gegnum tíðina hef ég svo líka verið veikur fyrir óvæntum úrslitum, þeas. þegar minni spámenn slá þá stærri úr keppni. Reynslan hefur nú samt kennt mér að það er kannski ekki alltaf svo gaman þegar fram í sækir, leikirnir eru jú oftast skemmtilegri þegar bestu leikmennirnir / liðin eru hvað lengst með. Smálið sem kemst áfram á leiðinlegum varnarleik og því að skora eitt mark eftir að hafa kýlt fram… það er einfaldlega ekki að skila öðru en fleiri leiðinlegum leikjum.

Það hefur vissulega verið svolítið gaman að fylgjast með Kosta ríka, en ég er ekkert viss um að ég vilji sjá þá í úrslitaleiknum.

Ég var mikill aðdáandi Hollendinga á áttunda áratungum en að sama skapi lítill á HM 2010.. og í ljósi þess að þeirra bestu leikmenn eru frekar óheiðarlegir, jafnvel hálfgerðir skúrkar inni á vellinum, þá held ég ekki með þeim.

Frakkar eru með mjög sterkt lið og ef þeir slá Þjóðverja út gætu þeir klárað mótið, heilsteypt lið, en vantar kannski einstaklinga sem skipta máli. En þeir virðast stundum hafa haft minnimáttarkennd gagnvart Þjóðverjum og gætu dottið út næst.

Þjóðverjar hafa aldrei verið í uppáhaldi hjá mér, en liðið þeirra í ár er með þeim skemmtilegri sem hafa spilað fyrir Þýskaland. Liðið er auðvitað ekki í sama gæðaflokki og Spánverjar, en þeir hafa tekið miklum framförum og þeir eiga meira hrós skilið en margir vilja gefa þeim. Þá tekur laumu Arsenal aðdáandinn í mér eftir því að þar eru flestir leikmenn Arsenal og varla verra fyrir sjálfstraustið þar á bæ að hafa sem flesta nýkrýnda heimsmeistara í liðinu.

Belgar eru með ágætis leikmenn en liðið var engan veginn verið að heilla mig fyrr en kannski á móti Bandaríkjamönnum. Margir frábærir leikmenn, en sennilega of margir veikir hlekkir. En það gæti verið gaman að fá heimsmeistara úr óvæntri átt og sennilega eru þeir eina óvænta liðið sem á möguleika.

Nema auðvitað Kólumbía. Þeir eru að spila mjög góðan bolta, svona það sem ég hef séð – sem hefði reyndar mátt vera meira. Ef Kólumbía nær að slá Brasilíu út þá gætu þeir svo sem farið alla leið.

Brasilía hins vegar er sennilega líklegasta liðið til að klára þetta. Þeir hafa ekki engan veginn staðið undir væntingum og mögulega fer taugaspennan með þá í þessu móti. En eftir því sem þeir ná að vinna fleiri leiki minnkar stressið kannski aðeins hjá þeim. En þeir hafa einfaldlega ekki spilað nægilega góðan bolta til að ég haldi neitt sérstaklega með þeim.

Þá er það Argentína. Ég hef einhvern veginn aldrei þolað argentínska landsliðið. Ég er löngu búinn að gleyma hvers vegna. Mögulega vegna þess að þeir voru ákveðnir frumkvöðlir í leikaraskap og öðrum óheiðarleika, svona í minningunni. En þeir eru ekkert verri en flest liðanna í dag. Ágætis lið, frábærir einstaklingar og skemmtilegir leikir. Þar til auðvitað á móti Sviss, eiginlega frekar ráðalausir og lítið að gerast.

Ég skal játa að ég hef ekki rannsakað málið og styðst ekki við neina tölfræði…

En einhvern veginn finnst mér það vera mikið til sama fólkið sem kvartar og kveinar – oft réttilega – yfir mistökum dómara og er alfarið á móti því að bæta dómgæsluna á einfaldan og öruggan hátt með hjálp myndavéla!

Þá allt í einu er þetta ómissandi hluti af leiknum.

Er þetta ekki ansi mikil þversögn?

Nema „sjarminn“ sé fólginn í því að fá að nöldra…