Posts Tagged ‘Fræbbblarnir’

Svei mér þá ef TV Smith er ekki að koma að spila í bænum næstu helgi.

Fyrir þá sem ekki vita hver TV Smith er.. þá var hann „forsprakki“ hljómsveitarinnar The Adverts.

The Adverts áttu nokkur skemmtileg lög þegar punkið stóð sem hæst á Englandi. Ég held að það sé varla gefin út safnplata með lögum frá upphafsárum punksins sem ekki er með Gary Gilmore’s Eyes, sem meira að segja fór nokkuð hátt á vinsældalista.

The Adverts notuðu „One Chord Wonders“ (eins hljóms undur) sem einhvers konar slagorð eftir fyrsta laginu sem þau gáfu út. Fyrsta stóra plata hjómsveitarinner, Crossing The Red Sea, er yfirleitt talin með bestu plötum þessara ára.

Ég hef ekki heyrt í TV Smith einum og sér, séð nokkur skemmtileg videó, en Júlíus nokkur Ólafsson hefur nokkrum sinnum séð hann spila á StrummerCamp tónlistarhátíðinni í Manchester… og rauk til og bauð honum til Íslands.

Ég hef verið að kíkja á nokkrar upptökur með honum og hann er eiginlega helv.. góður.

TV Smith spilar á Gauknum næsta laugardagskvöld. Við Fræbbblar spilum með og sömuleiðis hljómsveitin Gímaldin.

Facebook viðburðurinn er hér.. https://www.facebook.com/events/880074648724650/ og þar eru nokkrar tilvísanir í lög.

Við Fræbbblar eigum lag á nýrri safnplötu, Snarl 4 – Skært lúðrar hljóma.

Kominn tími til að við Fræbbblar eigum lag á Snarli og eiginlega bara nokkuð skemmtileg samsetning hjá Doktor Gunna.

En ítarlegri upplýsingar má finna hjá Dr. Gunna.

Punk (pönk) og ekki pönk

Posted: maí 25, 2014 in Tónlist
Efnisorð:, , , ,

Á fyrstu árum okkar Fræbbbla vorum við ansi mikið skammaðir, þóttum ekki par fínir og ég man eftir nokkuð mörgum tilefnislausum skotum frá fólki sem ég þekkti nákvæmlega ekki neitt.

Þarna er ég ekki að tala um fólk sem hafði engan áhuga á tónlist yfirleitt – og heldur ekki um fólk sem hafði engan áhuga á þeirri gerjun og/eða nálgun sem var í kringum 1980.

Ég er að tala um þá sem fylgdust með, mættu á hljómleika, keyptu plötur og fannst sú breyting frábær sem þarna varð á íslensku tónlistarlífi.

Við vorum einfaldlega ekki nógu „fínir“.

Fyrir það fyrsta þótti ég afskaplega vondur söngvari. Eflaust var eitthvað til í því enda hef mér aldrei dottið í hug að ég væri sérstaklega góður söngvari.. ég var að ekki að þessu vegna þess að ég héldi að ég væri næsti Björgvin Halldórsson eða Kristján Jóhannssonn – eða yfirleitt hefði eitthvað fram að færa sem hefðbundinn söngvari. Eflaust var þetta oft verra en það hefði þurft að vera, einfaldlega vegna þess að við vorum með litlar og lélegar græjur og heyrðum kannski lítið sem ekkert hvað við vorum að gera. Ég vildi hins vegar meina – og vil enn – að enginn annar hefði virkað sem söngvari Fræbbblanna, þeir hefður einfaldlega aldrei orðið neitt líkt því sem þeir voru annars.. og læt svo öðrum að meta hvort það er kostur eða ókostur. Nægilega margir gengu með það í maganum að taka við af mér en Stebbi, Steinþór og Tryggvi og Arnór blésu á allt svoleiðis.

En aðallega þóttum við ekki nógu sannir punkarar („gervipönk“ var frasi sem ég heyrði oft), ekki nógu pólitískir, ekki koma nægilega mikið úr verkalýðsstétt, ekki fylgja fatatískunni nógu vel og lífsstíllinn var ekki eins og gerð vara krafa um.

Mögulegt var að ákveðin lista-elíta (ef ég má nota svo vondan frasa) hafi engan veginn skilið hvað var í gangi, við áttum að vera ný hippakynslóð, hafa okkur eins og hipparnir, fara sem sömu frasana og hipparnir – og hvað sem tautaði og raulaði máttum við alls ekki stuða eða trufla þá sem voru heilagir í listasamfélaginu.

Ég man til að mynda eftir (ekkert sérstaklega diplómatískum) ummælum í Helgarpóstinum rétt fyrir komu The Clash á Listahátíð. Ég sagði eitthvað á þeim nótum að þeir væru sniðugir að græða á Marxistum. Hefði væntanlega betur haldið kjafti, en þetta var þá.. Það var búið að segja okkur að við myndum, ásamt Utangarðsmönnum, spila með Clash. Það var snögglega dregið til baka og látið vita að menn sem létu svona út úr sér ættu ekki heima þarna.

Einhverra hluta vegna voru sömu mælikvarðar ekki settir á aðrar hljómsveitir þessa tíma – sem betur fer – og enginn gerði rellu yfir fatnaði, uppruna, sönghæfileikum eða stjórnmálaskoðunum annarra en okkar. Gott mál.

En það var sérstaklega gaman að hitta Glen Matlock, stofnanda, lagahöfund, upphafsmann og bassaleikara The Sex Pistols í góðu tómi.

 

Við vorum að fá það endanlega staðfesta að bassaleikari (upphaflegur, núverandi og sá sem spilaði á Never Mind The Bollocks) kemur á Punk 2014 hátíðina í vor. Glen samdi í raun megnið af lögunum á einu (alvöru) plötu Sex Pistols.

Þetta verður hluti af menningardögum Kópavogs á Spot fimmtudagskvöldið 8. maí og auk Glen spila Fræbbblarnir og Q4U.

Ég er amk. farinn að hlakka til.

Hljómleikar, hljómleikar…

Posted: nóvember 22, 2013 in Tónlist
Efnisorð:,

Ég verð að játa að ég er orðinn nokkuð spenntur fyrir kvöldinu í kvöld.

Við Fræbbblar erum að halda upp á þrjátíu og fimm ára afmæli okkar.

Við bjóðum öllum sem vilja að mæta í „partý“ á Gamla Gauknum, það kostar ekkert inn og við spilum eins lengi og við endumst (sem er væntanlega nokkuð lengi), bæði frumsamið efni, annarra manna efni og annarra manna lög sem við höfum útsett. Þetta verður bæði nýtt og gamalt, áherslan kannski meira á gamla efnið að þessu sinni..

Við reiknum með að byrja um 23:00 (nei, kannski ekki alveg á slaginu) og spila langleiðina til klukkan 3:00, sem aftur fer eftir hvað við tökum löng hlé og hversu hratt lögin verði spiluð á síðustu metrunum.

En þetta eru ekki jólatónleikar.

Og við erum ekki að kynna nýja plötu, eða nokkuð annað.

Þetta verður bara gamaldags partý.

Nánar hér á Facebook og svo má auðvitað benda á heimasíðuna okkar Fræbbblarnir.

Þá eru þrjátíu og fimm ár frá því að við Fræbbblar spiluðum í fyrsta skipti. Þetta var á menningarhátíð Menntaskólans í Kópavogi, Myrkramessu, þar sem við vorum við nám. Það gekk ekki andskotalaust að fá að spila en hafðist á endanum með hjálp góðra manna.

Með mér spiluðu Þorsteinn, Hálfdan, Barði og Stefán.. en við nutum aðstoðar Arnórs og Ríkharðs, sem báðir gengu fljótlega í hljómsveitina. Við Þorsteinn, Arnór og Ríkharður erum hér allir enn þá, en Guðmundur Þór spilar á trommur, Helgi á bassa og Iðunn syngur.

Tilefnið var nú eitthvert ósætti við skólameistar og var meiningin að gera nett grín, bæði að honum og hugmyndum manna um „punk“ eins og þær birtust í íslensku dagblöðunum. Við spiluðum lög frá Sex Pistols, EMI, God Save The Queen og svo Police & Thieves í útsetningu The Clash, ja, svona nokkurn veginn. Allt með íslenskum textum.

Tveir ungir dagskrárgerðarmenn, Jakob og Eiríkur, voru meðal annars að gera þætti um félagslífið í menntaskólum landsins. Þeir vildu endilega fá okkur í þáttinn, og þá var jú, nauðsynlegt að spila meira þar til kæmi að upptökum.. hvað við gerðum. En á leiðinni breyttist þetta aðeins, við fórum að æfa fleiri lög, byrjuðum að semja eigin efni.. og svo var þetta einfaldega rosalega gaman.

Við mættum í sjónvarpssal í byrjun árs 1979, gekk að ég held þokkalega. En þátturinn var aldrei sýndur og á endanum var tekið yfir upptökuna vegna plássleysis Rúv.

Og…

Við ætlum að halda upp á þetta á Gamla Gauknum, föstudagskvöldið 22. nóvember. Opið hús, frítt inn og fullt af efni. Helgi er reyndar rétt að ná sér eftir „íþróttameiðsli“ en nær vonandi einhverjum lögum.

Við spilum öll lögin frá Myrkramessunni, reyndar með upphaflegum textum, talsvert af lögum af „Viltu nammi væna?“, mikið af lögum sem við vorum að hlusta á þegar við byrjuðum og svo auðvitað eitthvað af nýrra efni.

Án þess að lofa nokkru beinlínis þá reiknum við með að spila: Bjór – Watching The Detectives – The KKK Took My Baby Away – Barbed Wire Love – Blitzkrieg Bop – Down In The Tube Station At Midnight – Ever Fallen In Love – Ljóð – God Save The Queen – Lover Please – Pretty Vacant – Police And Thieves – White Man In Hammersmith Palais – Þúsund ár – Teenage Kicks – Immortal – Ótrúleg jól – CBGB’s – Public Image – My Perfect Seven – I Wanna Be Sedated – Hippar – Judge A Pope Just By The Cover – No Friends – Holidays In The Sun – Then I Kissed Her – Sjór – Dauði – FÍH – Sheena Is A Punk Rocker – EMI – Janie Jones – Í hnotskurn – Rockaway Beach – Brains – Rudy, A Message To You – White Riot – Nekrófíll – Bodies – A Bomb In Wardour Street – 20. september 1997 – My Six Excapes – Í nótt – Roots, Radicals, Rockers and Reggae – Gotta Getaway – Anarchy In The UK – In The City – Bugging Leo – Æskuminning

Fræbbblar á Menningarnótt

Posted: ágúst 22, 2013 in Tónlist
Efnisorð:, ,

Við Fræbbblar tökum þátt í Menningarnótt á Dillon eins og í fyrra.. byrjum að spila hálf fjögur og spilum í hálftíma – Arnór verður reyndar fjarverandi að þessu sinni.

Fyrir áhugasama… þá höfum við Fræbbblar verið að gæla við þá hugmynd að spila plötuna „Viltu nammi væna?“ í heilu lagi á hljómleikum. Staður og stund ekki klár, en væntanlega í vetur, mögulega tengt útgáfu á nýrri plötu.

Við gerum okkur ekki almennilega grein fyrir því hvort það er einhver áhugi eða ekki.

Þannig að áður en við leggjum í vinnu við að æfa og undirbúa þá væri vel þegið að fá einhverja tilfinningu fyrir hvort það er einhver raunverulegur áhugi á þessu.

Facebook „like“ eða athugasemdir við „blogg“ telja eiginlega ekki nægilega mikið.

Þess vegna langar okkur að biðja þá sem raunverulega hafa áhuga á að kaupa nýja lagið okkar, My Perfect Seven, annað hvort á GogoYoko eða tonlist.is. Lagið kostar litlar 100 krónur hjá en á að kosta 120 hjá „tonlist.is“ en er þar í meiri gæðum (við erum reyndar að bíða eftir minni háttar leiðréttingu þar).

Þá má líka veita laginu gengi á vinsældarlista Rásar 2 www.ruv.is/topp30.

Við Fræbbblar spiluðum á afmælishátíð Mosa frænda á Gamla gauknum í gær.

Stórskemmtileg hljómsveit, Skelkur í bringu, byrjaði… þau voru eiginlega best í örstuttu lögunum, smá „leikhús“ kryddar þetta skemmtilega hjá þeim… minntu mig kannski eilítið á Tiger Lillies, þó þau hljómi auðvitað ekkert svipað. Saktmóðigur kom næst, þéttir að vanda og eiginlega nákvæmlega eins og þeir eiga að vera. Okkur Fræbbblum gekk, að ég held, ágætlega… að minnsta kosti skemmti ég mér vel og fann ekki að áheyrendum leiddist tiltakanlega. Mosi frændi er líka með sérstæðustu hljómsveitum „í bænum“, við spiluðum með þeim á Rokk í Reykjavík 2.0 fyrir ári.. og kannski finnst mér skemmtilegast að heyra þá spila eigin útgáfur af annarra manna efni, mjög fyndið að heyra gömlu lögin í þeirra útgáfu. Hellvar kláraði svo kvöldið og minnti á hvers vegna þau eru ein af mínum uppáhaldshljómsveitum.. ekki á þeim að heyra að þau hefðu ekki náð einni einustu æfingu fyrir kvöldið.

En svona í stuttu máli, stórskemmtilega blanda af hljómsveitum úr öllum áttum.

Og ekki gleyma staðnum, Gamla gauknum, sem er eiginlega uppáhaldsstaðurinn okkar fyrir spilamennsku – góð aðstaða fyrir hljómsveitir, fínar græjur á staðnum og topp hljóðmaður.

Við Fræbbblar tókum þátt í opnunarhátíð Rokkbarsins í Hafnarfirði í gær.

Óska þeim aftur til hamingju með frábært framtak og vona að þetta gangi vel hjá þeim.

Ég missti, því miður, af fyrstu hljómsveitunum, en PungSig voru flottir, eins og áður, mikill kraftur og þétt keyrsla. The Wicked Strangers er líka mjög flott hljómsveit, ég veit ekki hvar ég ætti að staðsetja þá – enda fullkomlega tilgangslaust – mjög þétt, skemmtilegar lagasmíðar og flott sviðsframkoma. Elín Helena er hins vegar hljómsveit sem ég hef ekki séð áður – og komu all hressilega á óvart, einhver sérstæðasta hljómsveit sem ég hef lengi séð. Ótrúlegur kraftur, tveir söngvarar, sem báðum var meira niðri fyrir en Einar Erni á upphafsárum Purrksins.