Posts Tagged ‘Fótbolti’

Ég lofaði mér í vor að hunsa þessa lönguvitleysu sem „úrslitakeppnin“ í Bestu deild karla í fótbolta er… en það er auðvitað ekki hægt að sleppa lokaleiknum þegar Breiðablik er búið að tryggja sér Íslandsmeistaratitilinn.

En nokkrar samhengislausar hugleiðingar um leikinn, sumarið og framhaldið.

Leikurinn var sérstakur – eða réttara sagt, ekkert sérstakur – Blikar voru talsvert sterkari og ef ekki hefði verið fyrir stórleik markvarðar Víkinga þá hefði sigurinn orðið mun stærri. Þá hefðu sóknarmenn Blika kannski mátt klára betur færin, sérstaklega undir lokin, en það stefndi aldrei í að sigurinn væri í hættu. Ekki ætla ég að fara að væla (mikið) yfir dómgæslunni en ég má samt aðeins hugsa. Erlendur er auðvitað talsvert betri dómari en ég og auðvitað falla vafa atriðin stundum með og stundum á móti. Og ég geri mér grein fyrir að „Blikagleraugun“ ekkert sérstaklega hlutlaus. Ég er enn ekki að skilja hvers vegna Blikar fengu ekki 1-2 víti í fyrri hálfleik og enn síður er ég að ná því hvernig Víkingar fengu að klára fyrri hálfleikinn með 11 menn inni á vellinum. Getur hugsast að dómarar veigri sér frekar við að sýna rautt spjald framan af leik? Og það þyrfti aðeins að skýra betur fyrir mér hvers vegna gulu spjöldin sem Viktor Örn fékk voru fyrir verri brot en nokkuð mörg önnur brot sem voru afgreidd spjaldalaus. En gott og vel, leikmenn „á gulu spjaldi“ eiga auðvitað að fara varlega.

Að Víkingum, sem ég hef borið virðingu fyrir síðustu árin. Þeir eru með frábæran þjálfara, alvöru ‘karakter’ sem ber virðingu fyrir keppinautum og það að senda leikmenn til að votta Blikum virðingu við verðlaunaafhendingu er gott dæmi. Víkingarnir hafa svolítið haft þann stimpil (með réttu eða röngu) síðustu árin að vera „bölvaðir tuddar“ [ekki mín orð, en] hafa klárlega spilað eins fast og dómarar leyfa og byggt árangurinn að miklu leyti á þeim styrkleika. Ekki minn smekkur á fótbolta, en það er allt í góðu að menn nálgist verkefnið eins og þeim hentar, þeir eru klárlega með lið sem á erindi í Evrópu og með Blikum eru að færa íslenskan fótbolta upp á við. Eitthvað fannst mér leikmenn þeirra eiga erfitt með að standa í lappirnar í báðum leikjunum í Kópavogi, en bara mín upplifun.

Annars var þetta fínasta Íslandsmót, ég er á því að Blikaliðið frá því i sumar sé besta knattspyrnuliðið í sögu íslenskrar knappspyrnu – og er ég þá ekki að gleyma frábærum liðum frá síðustu öld… Þetta er auðvitað alltaf smekksatriði og ekki er ég að þykjast vera hlutlaus – en liðið spilar fótbolta eins og mér finnst að eigi að spila fótbolta. Í minni sérvisku (að þessu leyti eins og svo mörgu öðru) þá nenni ég eiginlega ekki að horfa á leiðinlegan fótbolta – jafnvel þegar ég var forvitinn um úrslit annarra leikja í sumar þá hélt ég ekki athygli þegar lið voru ekki að reyna að spila fótbolta.

Það lið sem mér fannst kannski helst að ná að spila góðan fótbolta, fyrir utan Blika, var Fram, en þar vantaði kannski einfaldlega betri leikmenn og breiðari hóp. Ég þykist vita að Stjarnan og Valur komi betri á næsta ári, og er ekki gleyma KA. Ég sakna Leiknis úr deildinni, svona sem Breiðholtsbúi, að mínu viti „fórnarlömb“ illa uppsettrar framlengingar á mótinu. Kannski ekki að spila fótbolta sem ég nennti sérstaklega að horfa á, en það var einhver stemming með liðinu.

En, það sem mig langaði nú kannski aðallega að segja eftir leikinn og eftir tímabilið.

Ég skil vel að það freisti leikmanna að fara út í atvinnumennsku, sérstaklega freistandi fyrir unga leikmenn.

En næsta skref íslensku liðanna, Blikar vonandi fremstir, er að félögin verði það stór að það sé meira (eða amk. jafn) spennandi kostur fyrir leikmenn að spila fyrir þessi lið en að fara í miðlungslið á (td.) Norðurlöndunum eða í minni deildum í Evrópu.

Og að lokum verð ég að fá að bjóða Alex Frey velkominn í Kópavoginn. Væntanlega koma fleiri sterkir leikmenn, en ánægður að sjá að Blikar ætli að styrkja hópinn enn frekar, mikið leikja álag og þátttaka í Evrópu kallar á enn stærri hóp af frábærum leikmönnum. En alltaf lykilatriði að kjarninn er uppalinn hjá félaginu.

… til Blika

Posted: október 28, 2022 in Íþróttir, Fótbolti, Umræða
Efnisorð:, ,

Mig langar rétt að nefna eitt atriði við Blika í kjölfar yfirburðasigurs á Íslandsmótinu í fótbolta karla. Og rétt að taka fram strax að ég hef enga ástæðu til að ætla annað en að þetta verði í lagi.

Það er gott, alveg frábært, að vera stoltur af sínu liði og njóta þess að horfa á liðið spila frábæran fótbolta og ná árangri þannig.

En fyrir alla muni ekki byrja að gera lítið úr leikmönnum eða stuðningsmönnum annarra liða.

Takið frekar þjálfara síðustu Íslandsmeistara, og auðvitað þjálfara og leikmenn Blika til fyrirmyndar, berið virðingu fyrir andstæðingum og sleppið einhverjum hallærilegum skotum og tækifærum til að gera lítið úr árangri eða sögu andstæðinganna.

Ég veit að einhverjum þykir þetta “sniðugt” og finnst þetta hluti af leiknum, en þetta er auðvitað yfirgengilega hallærislegt – svona einhver arfur frá fótboltabullum, sem hafa verið áberandi í Evrópu – kannski er þetta á einhverju stigi sprottið af sömu rótum og einelti [þó ég ætli nú auðvitað ekki að fara að bera það saman].

Líkurnar á því að ekki náist að klára Íslandsmótin í fótbolta aukast stöðugt.

Nú eru reglurnar að hluta til skýrar um hvernig á að afgreiða mót sem ekki næst að klárast. Það vantar reyndar aðeins upp á hvernig á að greina á milli liða sem eru með jafnmörg stig.

Væntanlega er ekki í boði að breyta þeim héðan af.

Og auðvitað er kostur að hafa þær einfaldar.

En er ekki enn mikilvægara að hafa þær sanngjarnar?

Það er nefnilega þannig að liðin hafa mætt mis sterkum andstæðingum og eiga þannig mis erfiða leiki eftir. Auðvitað er ekkert hægt að fullyrða um hvernig „auðveldu“ leikirnir myndu fara. En er ekki ákveðin sanngirni í því að reikna endanlega stöðu út frá stigum og stigum andstæðinganna? Og það er líka ákveðin sanngirni í að skoða hvaða leikir eru eftir.

Tökum dæmi og höfum það einfalt. Segjum að það séu fáar umferðir eftir, þrjú lið berjast um titilinn, eitt þeirra er með 30 stig en hin tvö með 29 stig. Annað liðanna sem er með 29 stig hefur spilað báða leikina við hin, en liðið með 30 stig á eftir að mæta öðru liðanna sem er með 29 stig.

Fyrir mér hefur liðið sem hefur lokið innbyrðis leikjunum náð besta árangrinum og líkurnar mestar á að það lið myndi að lokum vinna mótið. Þetta lið ætti þess vegna að vera meistari.

Það er hægt að nota einfalda reiknireglu til að afgreiða þetta, en látum það bíða að sinni.

Ég hef spilað fótbolta tvisvar í viku síðustu árin, ekki svo mikil átök, í öðrum hópnum er ég nú með eldri mönnum, eiginlega sá elsti af fastagestunum, en eitthvað um miðjan hóp í hinum.

Ég hef verið að velta fyrir mér hvenær við getum byrjað að spila fótbolta aftur, auðvitað klæjar okkur í tærnar, en engum okkar dettur í hug annað en að fylgja leiðbeiningum og engum okkur dettur í hug að taka óþarfa áhættu.

Þannig að mér hefur dottið í hug hvort hægt sé að spila einhvers konar útgáfu af fótbolta án snertingar. Kannski hef ég að einhverju leyti spilað fótbolta þannig síðustu árin hvort sem er!

En þetta þarf ekki að vera flókið, reglurnar væru einfaldlega

  • leikmaður með bolta má ekki nálgast annan nema utan tveggja metra, hvorki andstæðing né samherja, þetta þýðir að ekki verður mögulegt að „sóla“.
  • að sama skapi getur andstæðingur þess sem er með boltann ekki „tæklað“ eða reynt að ná boltanum beint
  • það verður samt hægt að
    • skjóta á mark
    • senda milli leikmanna
    • verja skot
    • grípa inn í sendingar
  • það verður tilgreindur markvörður sem verður að halda sig innan markteigs (eða eins lítils svæðis og hægt er við markið) og aðrir leikmenn mega ekki fara inn í þann markteig
  • þá held ég að það sé fín regla að viðkomandi markvörður megi verja með höndum en ekki grípa eða halda bolta

Einu tvö vandamálin sem ég sé er þegar boltinn er laus, þá gæti reynst snúið að halda tveggja metra fjarlægð… en það er einfaldlega eitthvað sem verður að virða.

Hitt er að ef ekki er hægt að „tækla“ eða taka boltann af leikmanni þá er auðvitað sá möguleiki að leikmaður liðs haldi einfaldlega boltanum endalaust. Annað sem gæti komið upp er að tveir leikmenn sendi endalaust sín á milli.

Sennilega er þarf að bæta við að

  • leikmaður hafi í mesta lagi þrjár (fimm?) sekúndur með boltann á sama stað
  • ekki megi senda til baka á leikmann nema hann hafi fært sig um tvo metra eða meira

En hvernig er með brot?

Ætli það sé ekki einfaldast að

  • andstæðingar þess sem brjóta fjarlægðarreglur fái víti
  • ef lið brýtur reglu um að halda bolta of lengi fá andstæðingarnir aukaspyrnu

Kannski, sennilega, mjög líklega er þetta tóm vitleysa og kemur aldrei til með að ganga upp… en mig langar að prófa þegar aðstæður leyfa.

Ég skal játa að ég er orðinn frekar þreyttur á því að heyra íþróttafréttamenn og „sparkspekinga“ bölsótast út í tæknivædda aðstoð við dómgæslu í knattspyrnu. Og aðdáendur eftir því hvort liðið þeirra hefur „grætt“ á aðstoðinni eða ekki.

Ég segi ekki „það besta sem hefur komið fyrir fótboltann“ vegna þess að það eru enn talsverðir hnökrar við framkvæmdina. En það slípast til. Þetta tekur oftast of langan tíma. Og það er enn verið að elta vafaatriði og smáatriði. Um leið og búið er að takmarka aðstoðina við að grípa augljós og stór mistök – og um leið og hætt er að eyða meiri tíma í þetta en dómarar hafa notað við að spjalla við aðstoðardómara – þá erum við í góðum málum.

Það gleymist nefnilega í allri umræðunni um endalaus smáatriði hvað þetta er að breyta miklu. Til hins betra.

Leikaraskapur og dýfur eru að hverfa. Sama gildir um lúmsk brot sem dómari á ekki alltaf tök á að sjá.

Þetta skilar miklu skemmtilegri fótbolta og er að hreinsa ákveðinn sóðaskap úr leiknum sem hefur verið þessari íþrótt til skammar og fælt frá. Enda í sjálfu sér fáránlegt að horfa á íþrótt þar sem leikmenn eru að kasta sér niður vælandi undan engu í tilraun til að plata dómara og varnarmenn hafi komist upp með peysutog og fleiri brögð inni í vítateig í skjóli frá sjónlínu dómara.

Höfuðdýfur

Posted: júlí 8, 2019 in Íþróttir, Fótbolti
Efnisorð:,

Eins og ég hef gaman af að horfa á fótbolta þá finnst mér alltaf fúlt að sjá þegar leikmenn eru að svindla, spila á reglurnar, reyna að plata dómara og nýta sér reglur sem ætlaðar eru til að vernda leikmenn til að ná árangri.. í allt öðru en að spila fótbolta.

Nýlega voru settar þær reglur að dómara bæri að stöðva leik grunur væri um höfuðmeiðsli – sjálfsögð og eðlileg varrúðarráðstöfun.

En nú virðist æ algengara að leikmenn geri sér upp höfuðmeiðsli til að stöðva sókn andstæðinga og/eða tefja leik, hægja á leiknum og vinna þannig tíma.

Auðvitað eru einhver tilfelli þar sem höfuðmeiðsli eru raunveruleg og ekki ætla ég að gera lítið úr því að fara varlega og hafa allan varann á.

EN…

Ég geri ráð fyrir að þetta sé stundum viljandi blekkingarleikur í ljósi þess að

  • það hefur aukist mjög mikið eftir að reglunum var breytt að leikmenn falla og halda um höfuðið.
  • við endursýningar virðist gjarnan lítil sem engin snerting vera við höfuð leikmanns
  • það er mun algengara að leikmenn liðs sem er að reyna að verja forystu leggist niður með hendur um höfuð

Nú skilst mér að alþjóðaknattspyrnusambandið FIFA sé að hugsa um nokkrar breytingar á knattspyrnureglunum að leyfa auka skiptingar vegna höfuðmeiðsla (þeas. þær skiptingar telji ekki með í fjölda leyfðra skiptinga), að leyft verði að hafa fleiri varamenn og að taka upp „hlaupandi“ skiptingar (‘rolling substitutes’), þeas. leikmaður geti farið af velli, annar komið í hans stað á meðan hann fær aðhlynningu og síðan geti hann komið inn á aftur.

Væri ekki kjörið að bæta við þeirri reglu að leikmaður sem verður fyrir höfuðmeiðslum eða þykist verða fyrir höfuðmeiðslum og fær dómara þannig til að stöðva leik, þurfi undantekningarlaust að fara af leikvelli, varamaður fái að koma inn í staðinn – en viðkomandi leikmaður fái ekki að taka frekari þátt í leiknum?

Þegar ljóst var að karlalandslið Íslands í fótbolta átti möguleika á að komast á HM í sumar var ég í fyrstu ekkert á því að fara. Svo þegar þetta varð raunverulegra varð áhuginn smám saman meiri og eftir að liðið tryggði sér þátttöku var ég orðinn mjög spenntur. Ekki minnkaði spennan við að eiga möguleika á að sjá þá spila við Argentínu á HM. Þannig að við sóttum um miða.

En svo fóru að renna á okkur einhverjar grímur, að hluta til þær sömu og áður en þetta varð raunhæft.

Og á endanum drógum við umsóknina okkar til baka.

Fyrir það fyrsta þá fórum við á alla leikina í riðlakeppninni á EM í Frakklandi. Virkilega gaman að upplifa þetta, stemmingin einstök og ekki spillti árangurinn fyrir.

En við erum búin að horfa á liðið spila á stórmóti, vissulega ekki HM, en samt…

En aðal ástæðan fyrir að við hættum við er nú eiginlega að mér líkar ekkert sérstaklega vel við það sem er að gerast í Rússlandi. Gott og vel, það má eflaust benda mér á tvöfeldni og ekki er ég alveg með á hreinu hvar ég dreg mörkin.

Ég veit ekki hvar ég á að byrja eða hvernig ég á að útskýra almennilega. Það eru ekki bara stjórnvöld, hegðun þeirra gagnvart öllum sem voga sér að gagnrýna, árásir á blaðamenn, nýlegar breytingar á lögum sem leyfa heimilisofbeldi, fordómar gagnvart fólki vegna kynhneigðar… og ekki bara frá stjórnvöldum – heldur virðist vera nokkuð mikil sátt um þetta í samfélaginu.

En ætli dropinn sem fyllir mælinn sé ekki stuðningur við Assad og fjöldamorð Sýrlandsstjórnar á eigin borgurum, notkun efnavopna gegn almennum borgurum. Ég veit ekki hver eitraði fyrir Skripal og það myndi telja frekar lítið í þessu samhengi þó það sannaðist endanlega að Rússar hefðu staðið á bak við það.

Kannski skipti ég um skoðun þegar nær dregur, kannski vegur stuðningurinn við frábært íslenskt landslið þyngra þegar á reynir, mögulega afsaka ég það með að þetta sé FIFA en ekki Rússland sem stendur fyrir mótinu, það er ekki útilokað að eitthvað breytist í Rússlandi (hversu yfirborðskennt sem það verður og væntanlega til þess eins að bjarga andlitinu fyrir HM). Og kannski langar mig einfaldlega þegar þar að kemur.

Dýfur, lyf og annað svindl

Posted: apríl 9, 2015 in Fótbolti
Efnisorð:, , ,

Ég hef gaman af að horfa á góðan fótbolta. Eyði reyndar allt of miklum tíma í að horfa á leiðinlegan fótbolta, eftir að fótboltarásum fjölgaði á heimilinu, en það er önnur saga.

Einhvern veginn finnst mér sem dýfur leikmanna séu í sögulegu hámarki.. kannski er bara verið að grípa fleiri með betri tækni, en þetta er óþolandi og allt, allt of mikið.

Og það sem verra er, margir „spekingar“ tala um að þetta sé nú bara allt í lagi.. mikið undir og leikmenn eigi að gera það sem þeir geti fyrir sitt lið.

Kjaftæði.

Hættið að segja leikmönnum og áhorfendum að þetta sé í lagi. Þetta er svindl. Alveg á sama hátt og að taka ólögleg lyf, fela ás uppi í erminni, stytta sér leið og þar fram eftir götum..

En þar til ekki er tekið á þessu á sama hátt og öðru svindli – og á meðan svona hegðun er afsökuð í bak og fyrir þá breytist auðvitað ekkert.

Er ekki hreinlegast að taka á þessu eins og hverju öðru svindli, svo sem lyfjanotkun? Leikmaður sem sannanlega dýfir sér í leik fái þannig eins til þriggja ára leikmann.

Neymar lærdómur

Posted: júlí 5, 2014 in Fótbolti
Efnisorð:, , ,

Sennilega er HM 2014 í fótbolta eitthvert besta stórmót sem haldið hefur verið í fótbolta. Til þess að gera fáir dauðir leikir, mikið af mörkum, enn meira af næstum því mörkum að ógleymdum frábærum markvörslum og mikilli „dramatík“.

En ég er samt að hafa áhyggjur af því hvert fótboltinn stefnir.

Brassarnir voru „sparkaðir niður“ í fyrstu leikjunum. Þeir mættu í gær og spörkuðu leikmenn Kólumbíu niður. Sem aftur svöruðu fyrir sig með því að stórslasa einn besta leikmann heims, sem missir í kjölfarið af þeim leikjum sem eftir eru í mótinu. Og við missum af honum.

Það hefur verið bent á í kjölfar bitsins hjá Suarez að það séu nú fleiri dæmi um grófa og stórhættulega hegðun, sem menn komist upp með án mikilla refsinga. Þetta hefur verið sagt Suarez til varnar og sem rök fyrir því að hans bann fyrir ítrekuð brot hafi verið of langt. Þetta er auðvitað kjaftæði, hann átti sitt bann skilið og jafnvel lengra. Hitt er svo annað mál að miklu fleiri leikmenn eiga skilið að fá gott frí frá fótbolta.

Ég veit að fótbolti er leikur með snertingu. En hvaða snertingar eru leyfðar og hvernig er ágætlega vel skilgreint.

Í leik Brasilíu og Kólumbíu í gær flautaði dómarinn á svona um það bil fimmta hvert brot. Hann var samt stöðugt flautandi og leikurinn hvað eftir annað stopp. Á endanum var einn leikmanna stórslasaður. Viljandi. Einn sá besti í heimi.

Það er stöðugt verið að halda í leikmenn, toga í peysur, fara örlítið utan í, grípa í, setja úr jafnvægi, sparka aðeins í leikmann, smá snerting við boltann um leið og andstæðingurinn er straujaður, klipið, kýlt.. og svo á hinn bóginn verið að þykjast detta eða meiða sig til að fá eitthvað frá dómaranum.

Það er einfalt að hreinsa fótboltann af þessum sóðaskap. Fyrir það fyrsta á að aðstoða dómara við að grípa öll tilfelli með myndavélum. Gult spjalt og 10 mínútur af leikvelli fyrir hvert brot þar sem farið er í leikmann í stað bolta.. mögulega ein aðvörun fyrir fyrsta brot ef saklaust. Kannski mætti á móti bíða með rautt spjald eftir þriðja gula spjaldinu. Og leikmaður á ekki að komast upp með að þykjast vera að reyna að fara í boltann, það er hans ábyrgð að snertingin við andstæðinginn sé leyfileg. Sama gildir um hvers kyns leikaraskap og óheiðarleika.

Myndum við fá sjö rauð spjöld í hverjum leik? Nei, leikmenn læra strax..það tekur ekki langan tíma að hreinsa fótboltann. Og ef það verður gert þá sjáum við bestu leikmenn heims óáreitta og óslasaða – leikurinn flæðir og að minnsta kosti fyrir minn smekk verður hann miklu skemmtilegri.

Álitlegt Blikalið

Posted: maí 6, 2013 in Fótbolti
Efnisorð:, ,

Ánægjulegt að sjá góða byrjun Blika á Íslandsmóti karla, Pepsí-deildinni, í gær.

Það er auðvitað ekki hægt að lesa of mikið í einn leik, en liðið lítur óneitanlega vel út, vel skipulagt, flottur bolti, góð barátta og liðsandinn greinilega í lagi. Mótherjarnir í Þór hafa sennilega ekki séð gras síðan í fyrra, hvað þá að hafa getað æft á grasi og eiga örugglega eftir að slípast til.. og væntanlega verða erfiðari leikir þegar líður á sumarið.

Ef eitthvað er fundust mér of margar ónákvæmar sendingar þegar nálgaðist mark andstæðinganna, nokkrum sinnum hefðu menn mátt vera betur vakandi fyrir skemmtilegum hlaupum Nichlas Rohde – og svo var auðvitað óþarfi að sofna og fá á sig mark á síðustu sekúndu.