Archive for the ‘Íþróttir’ Category

HM, RÚV og heimamenn – áskorun

Posted: nóvember 17, 2022 in Íþróttir, Umræða
Efnisorð:

Það er óneitanlega ömurlegt að fylgjast með hvernig HM í knattspyrnu karla fer fram þetta árið.

Margir ætla, kannski eðlilega, sleppa því að horfa á keppnina í sjónvarpi. Ég er ekki alveg að átta mig á því hvort það breytir miklu úr þessu, heimamenn eru væntanlega búnir að fá það sem þeir ætluðu sér.

En svona til að létta okkur áhorfið sem erum enn að hugsa um að horfa.. þá vil ég skora á RÚV að nefna ekki mótsstaðinn, hvorki borgir né land einu orði allt mótið og sleppa öllu kynningarefni frá mótshöldurum.

Blikar, lokaleikur, sumarið, framhald

Posted: október 29, 2022 in Íþróttir, Fótbolti
Efnisorð:, , ,

Ég lofaði mér í vor að hunsa þessa lönguvitleysu sem „úrslitakeppnin“ í Bestu deild karla í fótbolta er… en það er auðvitað ekki hægt að sleppa lokaleiknum þegar Breiðablik er búið að tryggja sér Íslandsmeistaratitilinn.

En nokkrar samhengislausar hugleiðingar um leikinn, sumarið og framhaldið.

Leikurinn var sérstakur – eða réttara sagt, ekkert sérstakur – Blikar voru talsvert sterkari og ef ekki hefði verið fyrir stórleik markvarðar Víkinga þá hefði sigurinn orðið mun stærri. Þá hefðu sóknarmenn Blika kannski mátt klára betur færin, sérstaklega undir lokin, en það stefndi aldrei í að sigurinn væri í hættu. Ekki ætla ég að fara að væla (mikið) yfir dómgæslunni en ég má samt aðeins hugsa. Erlendur er auðvitað talsvert betri dómari en ég og auðvitað falla vafa atriðin stundum með og stundum á móti. Og ég geri mér grein fyrir að „Blikagleraugun“ ekkert sérstaklega hlutlaus. Ég er enn ekki að skilja hvers vegna Blikar fengu ekki 1-2 víti í fyrri hálfleik og enn síður er ég að ná því hvernig Víkingar fengu að klára fyrri hálfleikinn með 11 menn inni á vellinum. Getur hugsast að dómarar veigri sér frekar við að sýna rautt spjald framan af leik? Og það þyrfti aðeins að skýra betur fyrir mér hvers vegna gulu spjöldin sem Viktor Örn fékk voru fyrir verri brot en nokkuð mörg önnur brot sem voru afgreidd spjaldalaus. En gott og vel, leikmenn „á gulu spjaldi“ eiga auðvitað að fara varlega.

Að Víkingum, sem ég hef borið virðingu fyrir síðustu árin. Þeir eru með frábæran þjálfara, alvöru ‘karakter’ sem ber virðingu fyrir keppinautum og það að senda leikmenn til að votta Blikum virðingu við verðlaunaafhendingu er gott dæmi. Víkingarnir hafa svolítið haft þann stimpil (með réttu eða röngu) síðustu árin að vera „bölvaðir tuddar“ [ekki mín orð, en] hafa klárlega spilað eins fast og dómarar leyfa og byggt árangurinn að miklu leyti á þeim styrkleika. Ekki minn smekkur á fótbolta, en það er allt í góðu að menn nálgist verkefnið eins og þeim hentar, þeir eru klárlega með lið sem á erindi í Evrópu og með Blikum eru að færa íslenskan fótbolta upp á við. Eitthvað fannst mér leikmenn þeirra eiga erfitt með að standa í lappirnar í báðum leikjunum í Kópavogi, en bara mín upplifun.

Annars var þetta fínasta Íslandsmót, ég er á því að Blikaliðið frá því i sumar sé besta knattspyrnuliðið í sögu íslenskrar knappspyrnu – og er ég þá ekki að gleyma frábærum liðum frá síðustu öld… Þetta er auðvitað alltaf smekksatriði og ekki er ég að þykjast vera hlutlaus – en liðið spilar fótbolta eins og mér finnst að eigi að spila fótbolta. Í minni sérvisku (að þessu leyti eins og svo mörgu öðru) þá nenni ég eiginlega ekki að horfa á leiðinlegan fótbolta – jafnvel þegar ég var forvitinn um úrslit annarra leikja í sumar þá hélt ég ekki athygli þegar lið voru ekki að reyna að spila fótbolta.

Það lið sem mér fannst kannski helst að ná að spila góðan fótbolta, fyrir utan Blika, var Fram, en þar vantaði kannski einfaldlega betri leikmenn og breiðari hóp. Ég þykist vita að Stjarnan og Valur komi betri á næsta ári, og er ekki gleyma KA. Ég sakna Leiknis úr deildinni, svona sem Breiðholtsbúi, að mínu viti „fórnarlömb“ illa uppsettrar framlengingar á mótinu. Kannski ekki að spila fótbolta sem ég nennti sérstaklega að horfa á, en það var einhver stemming með liðinu.

En, það sem mig langaði nú kannski aðallega að segja eftir leikinn og eftir tímabilið.

Ég skil vel að það freisti leikmanna að fara út í atvinnumennsku, sérstaklega freistandi fyrir unga leikmenn.

En næsta skref íslensku liðanna, Blikar vonandi fremstir, er að félögin verði það stór að það sé meira (eða amk. jafn) spennandi kostur fyrir leikmenn að spila fyrir þessi lið en að fara í miðlungslið á (td.) Norðurlöndunum eða í minni deildum í Evrópu.

Og að lokum verð ég að fá að bjóða Alex Frey velkominn í Kópavoginn. Væntanlega koma fleiri sterkir leikmenn, en ánægður að sjá að Blikar ætli að styrkja hópinn enn frekar, mikið leikja álag og þátttaka í Evrópu kallar á enn stærri hóp af frábærum leikmönnum. En alltaf lykilatriði að kjarninn er uppalinn hjá félaginu.

… til Blika

Posted: október 28, 2022 in Íþróttir, Fótbolti, Umræða
Efnisorð:, ,

Mig langar rétt að nefna eitt atriði við Blika í kjölfar yfirburðasigurs á Íslandsmótinu í fótbolta karla. Og rétt að taka fram strax að ég hef enga ástæðu til að ætla annað en að þetta verði í lagi.

Það er gott, alveg frábært, að vera stoltur af sínu liði og njóta þess að horfa á liðið spila frábæran fótbolta og ná árangri þannig.

En fyrir alla muni ekki byrja að gera lítið úr leikmönnum eða stuðningsmönnum annarra liða.

Takið frekar þjálfara síðustu Íslandsmeistara, og auðvitað þjálfara og leikmenn Blika til fyrirmyndar, berið virðingu fyrir andstæðingum og sleppið einhverjum hallærilegum skotum og tækifærum til að gera lítið úr árangri eða sögu andstæðinganna.

Ég veit að einhverjum þykir þetta “sniðugt” og finnst þetta hluti af leiknum, en þetta er auðvitað yfirgengilega hallærislegt – svona einhver arfur frá fótboltabullum, sem hafa verið áberandi í Evrópu – kannski er þetta á einhverju stigi sprottið af sömu rótum og einelti [þó ég ætli nú auðvitað ekki að fara að bera það saman].

Fyrirkomulag Íslandsmóta

Posted: október 21, 2022 in Íþróttir, Fótbolti, Umræða
Efnisorð:, ,

Nýtt fyrirkomulag efstu deildar Íslandsmóts karla í fótbolta hefur heldur betur virkað illa á mig. Mér fannst þetta strax í fyrstu fráleitt og ekki hefur álitið aukist með reynslunni fyrsta árið.

Fyrir minn smekk eru það verðugir Íslandsmeistarar sem vinna keppni í efstu deild þar sem allir mæta öllum á jafnréttisgrunni, heima og heiman.

Stærsta vandamálið er að það er innbyggð ósanngirni í þessu fyrirkomulagi.

Það hjálpar ekki að þetta fyrirkomulag hefur bætt við ótölulegum fjölda fullkomlega tilgangslausra leikja – það var svo sem ekkert endilega fyrirséð, en mun líklegra en með betra og sanngjarnara fyrirkomulag.

Besta (eða auðvitað versta) dæmið um ósanngirni núna er að FH, sem var í efra fallsætinu, fékk heimaleik á móti Leikni sem var í síðasta örugga sæti.. lykilleikur um sæti í deildinni.

Að einhverju leyti snýst þessi breyting um að fjölda leikjum í efstu deild. En ég get ekki með nokkru móti séð hvers vegna það er eftirsóknarvert að fjölgun tilgangslausum leikjum þar sem hvorugt liðið hefur að nokkru að keppa.

Bæði handbolti og körfubolti fóru á sínum tíma þá leið að setja einhverja úrslitakeppni eftir venjulega deildakeppni – þar sem liðið sem lauk venjulegri deildakeppni í áttunda sæti gat orðið Íslandsmeistari. Jú, jú, það varð til lokakeppni með tilheyrandi “spennu”, en fljótlega þá varð sjálf deildakeppnin að (nánast) tilgangslausu æfinga- og/eða upphitunarmóti.

Ég veit að mörgum finnst „spennan“ mikils virði, en fyrir minn smekk, ef ég er að leita að spennu er einfaldara að fara í bíó.

Ég geri ekki lítið úr því að það er erfitt að hafa fyrirkomulag á Íslandsmóti án þess að margir „dauðir“ leikir komi í loka umferðunum – sérstaklega þegar sem mikill munur er á getu liðanna.

Ég er á því að eina leiðin til að fækka tilgangslausum leikjum sé að hafa færri lið í efstu deild, átta, tvö falla og vonandi heldur Ísland fjórum sætum í Evrópukeppnum – í boði Blika og Víkinga (og kannski KR) eftir slaka frammistöðu íslenskra liða nokkur ár þar á undan.

Við erum einfaldlega ekki nægilega mörg til að halda úti fleiri en átta (eða mögulega tíu) liðum á efsta stigi… að hafa tólf lið í efstu deild mörg þeirra þunnskipuð og reyna að bæta sér upp takmarkað úrval leikmanna með aðkeyptum (ég segi ekki meðaljónum, en) leikmönnum sem kosta sitt og bæta litlu við íslenska fótbolta.

Átta lið, fjórar umferðir, allir við alla, heima og heiman, tvö lið falla, fjögur fá sæti í Evrópukeppni.. ég hef ekki heyrt betri leið til að sem flestir leikir verði þannig að bæði lið hafi að einhverju að keppa. Og þetta fyrirkomulag skilar 28 umferðum.

Ég veit að þetta verður ekki vinsælt hjá liðum sem eru núna í neðri hluta deildarinnar, en ég er sannfærður um að til lengri tíma litið skilar þetta betri og sterkari liðum. Er það virkilega svo mikils virði að hanga í efstu deild með fámennan leikmannahóp, talsverðan kostnað af erlendum leikmönnum og vera í fallbaráttu ár eftir ár eða í einhverju jó-jó-i á milli deilda? Er ekki betra að fá tíma til að byggja upp og koma upp sterkum hópi uppalinna leikmanna?

Blikar 2021

Posted: september 26, 2021 in Íþróttir, Fótbolti
Efnisorð:

Smá vangaveltur eftir fótboltasumarið í efstu deild karla.

Blikum var spáð sigri, en byrjuðu mótið illa og það varð dýrkeypt að leikslokum.

Það er svo við hæfi að óska Víkingum til hamingju með titilinn, liðið kláraði sína leiki, leiki sem hefðu getað dottið á hvorn veginn sem var – nokkuð sem einkennir meistara – „stöðugleiki“ er kannski besta lýsingin, verst að það er komið hálfgert „óorð“ á það orð.

En Blikar náðu sér á strik, spiluðu frábæran fótbolta í flestum leikjum eftir slæma byrjun og voru nálægt því að landa titlinum með góðum úrslitum þegar leið á mót. Það gekk ekki eftir, eins og gengur, en svona þegar „svekkelsi“ næst síðustu umferðar er frá, þá er ég mjög ánægður með liðið.

Ekki spillti mjög góður árangur í Evrópukeppni og næstum því tímamóta árangur.

Það að liðið spilar frábæran fótbolta skiptir mig satt best að segja meira máli en titlar.. þeir koma ef haldið er áfram á sömu braut. Ekki myndi ég nenna að halda með liði sem safnar titlum með því að spila leiðinlegan bolta. [þessu er ekki beint til Víkinga, heldur almenn vangavelta um meistara síðustu áratuga, hér og erlendis]

Ég held reyndar að hefði liðið unnið mótið hefði það skilað sér í að fleiri félög myndu „sjá ljósið“ og leggja meiri áherslu á að spila góðan bolta. Og við hefðum séð enn betra mót 2022.

En þetta kemur.. liðið leiðir nauðsynlega breytingu í íslensku fótbolta, uppaldir leikmenn eru kjarninn í hópnum og fótbolti sem er eina leiðin til að spila á alþjóða vettvangi.

Snertilaus fótbolti

Posted: apríl 15, 2020 in Íþróttir, Fótbolti
Efnisorð:,

Ég hef spilað fótbolta tvisvar í viku síðustu árin, ekki svo mikil átök, í öðrum hópnum er ég nú með eldri mönnum, eiginlega sá elsti af fastagestunum, en eitthvað um miðjan hóp í hinum.

Ég hef verið að velta fyrir mér hvenær við getum byrjað að spila fótbolta aftur, auðvitað klæjar okkur í tærnar, en engum okkar dettur í hug annað en að fylgja leiðbeiningum og engum okkur dettur í hug að taka óþarfa áhættu.

Þannig að mér hefur dottið í hug hvort hægt sé að spila einhvers konar útgáfu af fótbolta án snertingar. Kannski hef ég að einhverju leyti spilað fótbolta þannig síðustu árin hvort sem er!

En þetta þarf ekki að vera flókið, reglurnar væru einfaldlega

  • leikmaður með bolta má ekki nálgast annan nema utan tveggja metra, hvorki andstæðing né samherja, þetta þýðir að ekki verður mögulegt að „sóla“.
  • að sama skapi getur andstæðingur þess sem er með boltann ekki „tæklað“ eða reynt að ná boltanum beint
  • það verður samt hægt að
    • skjóta á mark
    • senda milli leikmanna
    • verja skot
    • grípa inn í sendingar
  • það verður tilgreindur markvörður sem verður að halda sig innan markteigs (eða eins lítils svæðis og hægt er við markið) og aðrir leikmenn mega ekki fara inn í þann markteig
  • þá held ég að það sé fín regla að viðkomandi markvörður megi verja með höndum en ekki grípa eða halda bolta

Einu tvö vandamálin sem ég sé er þegar boltinn er laus, þá gæti reynst snúið að halda tveggja metra fjarlægð… en það er einfaldlega eitthvað sem verður að virða.

Hitt er að ef ekki er hægt að „tækla“ eða taka boltann af leikmanni þá er auðvitað sá möguleiki að leikmaður liðs haldi einfaldlega boltanum endalaust. Annað sem gæti komið upp er að tveir leikmenn sendi endalaust sín á milli.

Sennilega er þarf að bæta við að

  • leikmaður hafi í mesta lagi þrjár (fimm?) sekúndur með boltann á sama stað
  • ekki megi senda til baka á leikmann nema hann hafi fært sig um tvo metra eða meira

En hvernig er með brot?

Ætli það sé ekki einfaldast að

  • andstæðingar þess sem brjóta fjarlægðarreglur fái víti
  • ef lið brýtur reglu um að halda bolta of lengi fá andstæðingarnir aukaspyrnu

Kannski, sennilega, mjög líklega er þetta tóm vitleysa og kemur aldrei til með að ganga upp… en mig langar að prófa þegar aðstæður leyfa.

Höfuðdýfur

Posted: júlí 8, 2019 in Íþróttir, Fótbolti
Efnisorð:,

Eins og ég hef gaman af að horfa á fótbolta þá finnst mér alltaf fúlt að sjá þegar leikmenn eru að svindla, spila á reglurnar, reyna að plata dómara og nýta sér reglur sem ætlaðar eru til að vernda leikmenn til að ná árangri.. í allt öðru en að spila fótbolta.

Nýlega voru settar þær reglur að dómara bæri að stöðva leik grunur væri um höfuðmeiðsli – sjálfsögð og eðlileg varrúðarráðstöfun.

En nú virðist æ algengara að leikmenn geri sér upp höfuðmeiðsli til að stöðva sókn andstæðinga og/eða tefja leik, hægja á leiknum og vinna þannig tíma.

Auðvitað eru einhver tilfelli þar sem höfuðmeiðsli eru raunveruleg og ekki ætla ég að gera lítið úr því að fara varlega og hafa allan varann á.

EN…

Ég geri ráð fyrir að þetta sé stundum viljandi blekkingarleikur í ljósi þess að

  • það hefur aukist mjög mikið eftir að reglunum var breytt að leikmenn falla og halda um höfuðið.
  • við endursýningar virðist gjarnan lítil sem engin snerting vera við höfuð leikmanns
  • það er mun algengara að leikmenn liðs sem er að reyna að verja forystu leggist niður með hendur um höfuð

Nú skilst mér að alþjóðaknattspyrnusambandið FIFA sé að hugsa um nokkrar breytingar á knattspyrnureglunum að leyfa auka skiptingar vegna höfuðmeiðsla (þeas. þær skiptingar telji ekki með í fjölda leyfðra skiptinga), að leyft verði að hafa fleiri varamenn og að taka upp „hlaupandi“ skiptingar (‘rolling substitutes’), þeas. leikmaður geti farið af velli, annar komið í hans stað á meðan hann fær aðhlynningu og síðan geti hann komið inn á aftur.

Væri ekki kjörið að bæta við þeirri reglu að leikmaður sem verður fyrir höfuðmeiðslum eða þykist verða fyrir höfuðmeiðslum og fær dómara þannig til að stöðva leik, þurfi undantekningarlaust að fara af leikvelli, varamaður fái að koma inn í staðinn – en viðkomandi leikmaður fái ekki að taka frekari þátt í leiknum?

Til Rússlands á HM, held ekki

Posted: apríl 11, 2018 in Íþróttir, Fótbolti, Umræða
Efnisorð:, ,

Þegar ljóst var að karlalandslið Íslands í fótbolta átti möguleika á að komast á HM í sumar var ég í fyrstu ekkert á því að fara. Svo þegar þetta varð raunverulegra varð áhuginn smám saman meiri og eftir að liðið tryggði sér þátttöku var ég orðinn mjög spenntur. Ekki minnkaði spennan við að eiga möguleika á að sjá þá spila við Argentínu á HM. Þannig að við sóttum um miða.

En svo fóru að renna á okkur einhverjar grímur, að hluta til þær sömu og áður en þetta varð raunhæft.

Og á endanum drógum við umsóknina okkar til baka.

Fyrir það fyrsta þá fórum við á alla leikina í riðlakeppninni á EM í Frakklandi. Virkilega gaman að upplifa þetta, stemmingin einstök og ekki spillti árangurinn fyrir.

En við erum búin að horfa á liðið spila á stórmóti, vissulega ekki HM, en samt…

En aðal ástæðan fyrir að við hættum við er nú eiginlega að mér líkar ekkert sérstaklega vel við það sem er að gerast í Rússlandi. Gott og vel, það má eflaust benda mér á tvöfeldni og ekki er ég alveg með á hreinu hvar ég dreg mörkin.

Ég veit ekki hvar ég á að byrja eða hvernig ég á að útskýra almennilega. Það eru ekki bara stjórnvöld, hegðun þeirra gagnvart öllum sem voga sér að gagnrýna, árásir á blaðamenn, nýlegar breytingar á lögum sem leyfa heimilisofbeldi, fordómar gagnvart fólki vegna kynhneigðar… og ekki bara frá stjórnvöldum – heldur virðist vera nokkuð mikil sátt um þetta í samfélaginu.

En ætli dropinn sem fyllir mælinn sé ekki stuðningur við Assad og fjöldamorð Sýrlandsstjórnar á eigin borgurum, notkun efnavopna gegn almennum borgurum. Ég veit ekki hver eitraði fyrir Skripal og það myndi telja frekar lítið í þessu samhengi þó það sannaðist endanlega að Rússar hefðu staðið á bak við það.

Kannski skipti ég um skoðun þegar nær dregur, kannski vegur stuðningurinn við frábært íslenskt landslið þyngra þegar á reynir, mögulega afsaka ég það með að þetta sé FIFA en ekki Rússland sem stendur fyrir mótinu, það er ekki útilokað að eitthvað breytist í Rússlandi (hversu yfirborðskennt sem það verður og væntanlega til þess eins að bjarga andlitinu fyrir HM). Og kannski langar mig einfaldlega þegar þar að kemur.

Breiðablik og Arnar…

Posted: maí 13, 2017 in Íþróttir, Fótbolti, Umræða
Efnisorð:,

Ég verð að játa að ég varð alveg kjaftstopp þegar ég heyrði að Breiðablik hafi sagt Arnari Grétarssyni upp sem þjálfara karlaliðsins í knattspyrnu.

Nú skal setja þann fyrirvara að ég hef ekki innanbúðarupplýsingar, en svo langt sem ég veit og hef heyrt, þá var ekkert óvænt sem kom upp sem réttlætir þetta.

Þetta er því miður orðin allt of algeng aðferð í knattspyrnuheiminum, örvæntingarfull viðbrögð stjórnarmanna sem geta ekki unnið undir pressu og sjá ekki lengra fram í tímann en nokkra daga – hafa enga framtíðarsýn.

Hafi stjórnin ekki treyst Arnari til að stýra liðinu á þessu tímabili var rétti tíminn til að skipta um þjálfara eftir síðasta tímabil. En þegar þjálfari er endurráðinn þá á að þurfa meira til en tvo tapleiki til að ákvörðunin sé endurskoðuð.

Gott og vel, auðvitað getur komið upp sú staða að lítið sé annað til ráða en að skipta um þjálfara.. en það eru undantekningar, sem oftast má rekja til flumbrugangs við upphaflega ráðningu.

Ég vil ekki styðja svona hegðun og svona framkomu við starfsfólk. Ég hef sagt upp árskortinu og tek mér frí frá vellinum í sumar.

Takk Einar

Posted: júní 2, 2015 in Íþróttir
Efnisorð:, ,

Ég missti víst af síðustu karate æfingunni hjá Einari Hagen hjá Breiðabliki núna áðan.

Smá formáli..

Þegar ég kynntist Iðunni, Helga bróður hennar og vinum þeirra fyrir ríflega þrjátíu árum voru Helgi og vinir hans flestir að æfa karate. Helgi var mjög sannfærandi þegar hann var (meira að segja nokkuð oft þegar við fengum okkur í glas) að tala um hvað þetta væri skemmtilegt. Og einhvern veginn fór á bak við eyrað að ég myndi nú örugglega prófa… bara ekki alveg strax.

Fyrir nokkrum árum fann ég svo fyrir að vera orðinn jafnvel enn stirðari og máttlausari en ég hafði verið.. og var þó heldur betur stirður fyrir.

Þannig að ég fór að leita að leiðum til að veslast ekki alveg upp, fótbolti einu sinni í viku yfir veturinn var ekki nóg – og ég var nánast að kafna úr leiðindum þegar ég reyndi fyrir mér í líkamsræktarstöðvum.

Þannig að ég ákvað að láta loksins verða af að prófa karate og mætti auðvitað hjá „mínu“ félagi, þeas. Breiðablik. Og dró Iðunni með mér.

Einar Hagen var þjálfari.

Með hæfilegri blöndu af ódrepandi áhuga, húmor, endalausri þolinmæði og auðvitað góðu aðstoðarfólki náði hann að kveikja áhuga og halda okkur gangandi fyrstu árin. Jú, auðvitað hjálpaði til að við vorum heppin með aðra æfingafélaga.

Nú er þetta ekki spurning.. ég er búinn að finna eitthvað sem smell passar fyrir mig. Með fótboltanum að sjálfsögðu (sem ég ætti þó ekki að segja frá). Smá slys fyrir síðustu jól varð til að ég mætti minna en ella eftir áramót, en ég er að verða góður og mæti aftur í haust.

Sennilega er ég þó svolítið á skjön við flesta sem æfa karate. Ég hef ekki nokkurn áhuga á slagsmálum, horfi aldrei á karate (eða yfirleitt bardaga) myndir og vona að ég þurfi aldrei að nota það litla sem ég þó er búinn að læra. En það er eitthvað við samspil huga og hreyfingar sem heillar mig.. jafnvel þó heilinn detti gjarnan úr sambandi þegar líður á æfingu – eða kannski er það líkaminn misskilur skilaboðin. Þetta er einfaldlega hreyfing sem hefur einhverja merkingu.

PS. Reyndar er rétt að hafa í huga að miðað við hvernig hann hefur talað um veðrið á höfuðborgarsvæðinu þá er ekki víst að þau endist lengi fyrir austan…