Í tilefni þess að nú eru liðin tíu ár frá því að íslenska þjóðkirkjan lagði sjálfa sig niður hefur verið ákveðið að reisa styttu af þáverandi biskup á lóð Landsspítala.
Flestmu er væntanlega enn í fersku minni þegar forsvarsmenn þjóðkirkjunnar, í ársbyrjun 2014, sáu að þeim fjármunum sem runnu til kirkjunnar væri mun betur varið til heilbrigðisþjónustu. Í kjölfarið ákvað þjóðkirkjan að leggja sjálfa sig niður og láta allar eigur og allar tekjur renna til Landsspítalans. Árið áður hafði kirkjan hafið söfnun fyrir spítalann og þegar þeim peningum var komið til skila kviknaði hugmyndin hjá biskup.
Á þessum tímamótum sagði biskup:
Við sáum einfaldlega hversu mikið verk var unnið á spítalanum og okkur blöskraði að sjá erfiðar aðstæður starfsfólks, úrelt tæki og skelfilega lág laun. Við ákváðum að líta aðeins í eigin barm og okkur varð fljótt ljóst að við höfðum úr allt of miklu að spila og í rauninni lítið af verkefnum. Við vissum í rauninni stundum ekkert hvað við áttum að gera við allt það fé sem ríkið mokaði til okkar. Við höfðum frekar lítið að gera og launin voru svimandi há. Það var helst þegar almannatengslafólkið okkar var uppáfinningasamt sem við náðum svona ríflega hálfum vinnudegi. Ég fékk svo hugljómun þegar ég vaknaði daginn eftir og rifjaði upp boðskapinn sem kirkjan var byggð á. Þá var þetta í rauninni auðveld ákvörðun, þetta var einföld og augljós aðferð til að hjálpa fólk og lina þjáningar.
Óháðir söfnuðir hafa hins vegar staðist tímans tönn og reka sig hjálparlaust á frjálsum framlögum og sóknargjöldum félaga, sem þeir ákveða og innheimta sjálfir.
Valgarður Guðjónsson 