Valgarður Guðjónsson

Í tilefni þess að nú eru liðin tíu ár frá því að íslenska þjóðkirkjan lagði sjálfa sig niður hefur verið ákveðið að reisa styttu af þáverandi biskup á lóð Landsspítala.

Flestmu er væntanlega enn í fersku minni þegar forsvarsmenn þjóðkirkjunnar, í ársbyrjun 2014, sáu að þeim fjármunum sem runnu til kirkjunnar væri mun betur varið til heilbrigðisþjónustu. Í kjölfarið ákvað þjóðkirkjan að leggja sjálfa sig niður og láta allar eigur og allar tekjur renna til Landsspítalans. Árið áður hafði kirkjan hafið söfnun fyrir spítalann og þegar þeim peningum var komið til skila kviknaði hugmyndin hjá biskup.

Á þessum tímamótum sagði biskup:

Við sáum einfaldlega hversu mikið verk var unnið á spítalanum og okkur blöskraði að sjá erfiðar aðstæður starfsfólks, úrelt tæki og skelfilega lág laun. Við ákváðum að líta aðeins í eigin barm og okkur varð fljótt ljóst að við höfðum úr allt of miklu að spila og í rauninni lítið af verkefnum. Við vissum í rauninni stundum ekkert hvað við áttum að gera við allt það fé sem ríkið mokaði til okkar. Við höfðum frekar lítið að gera og launin voru svimandi há. Það var helst þegar almannatengslafólkið okkar var uppáfinningasamt sem við náðum svona ríflega hálfum vinnudegi. Ég fékk svo hugljómun þegar ég vaknaði daginn eftir og rifjaði upp boðskapinn sem kirkjan var byggð á. Þá var þetta í rauninni auðveld ákvörðun, þetta var einföld og augljós aðferð til að hjálpa fólk og lina þjáningar.

Óháðir söfnuðir hafa hins vegar staðist tímans tönn og reka sig hjálparlaust á frjálsum framlögum og sóknargjöldum félaga, sem þeir ákveða og innheimta sjálfir.

Íslenska þjóðkirkjan hefur nú bjargað fleiri þúsundum barna á þessari öld frá þeirri vá að komast ekki í kirkju.

Rannsóknarnefnd kirkjunnar komst að því fyrir síðustu aldamót að fjöldi barna var bara ekkert að fara í kirkju. Hrint var af stað öflugu átaki til að leysa þennan bráðavanda íslenskra barna. Átakið fólst í því að mæta í skóla og leikskóla og draga börnin í kirkju.

Foreldrar barnanna eru kirkjunni ævarandi þakklát.

Ánægður og trúrækinn faðir sagði við Baksýnisspegilinn: „Við vissum jú að það væri eitthvað til sem kallaðist kirkja og þangað væri hægt að sækja eitthvað sem hét messa. Við bara rötuðum ekki og þess vegna fóru börnin á mis við þennan mikilvæg þátt fyrstu ár ævinnar. Þökk sé kirkjunni þá hefur nú verið messað yfir börnunum okkar“.

Móðir nokkurra barna var klökk af þakklæti: „Guði sé lof að kirkjan greip inn í og náði í börnin. Það er auðvitað ekki hægt að ætlast til að við foreldrarnir förum að hafa fyrir því að mæta með börnin í messu“.

Aðspurð um gagnrýni á þessar ferðir stóð ekki á svari.. „Já, það er ekki að þessu trúlausa pakki að spyrja. Ætlast þetta lið kannski til að við séum að sinna börnunum okkar? Eins og við höfum ekkert betra við tímann að gera? Þau geta bara sagt börnunum sínum að halda fyrir eyrun. Svo er sálfræðiþjónusta vegna eineltis orðin það góð að það gerir sko ekkert til þó einu og einu barni sé strítt“.

Innanríkisráðherra lýsti því yfir á heimasíðu sinni að hann teldi hófsöm og vel skipulögð glæpasamtök bestu vörnina gegn öfgafullum glæpum.

„Við vitum hvar við höfum þessa kalla og þeir gera í rauninni engum sérstaklega mikið mein. Þetta er allt í góðu hófi hjá þeim. Ekki viljum við hatramma og öfgafulla glæpamenn vaðandi hér uppi“.

Fyrrum forseti Bandaríkjanna, Georg Tvöfalt Vaff Búss, hefur tilkynnt um framboð til forseta Íslands í forsetakosningunum sem fara fram í lok júní 2014.

Eins og kunnugt er hætti Ólafur Ragnar Grímsson nýlega störfum sem forseti til að taka við starfi sendiherra Kína á Indlandi. Ólafur sagði að það hafa alltaf verið að hreinu að hann hafi aðeins boðið sig fram til tveggja ára.

Aðspurður hvers vegna hann sækist eftir forsetaembættinu sagði Georg að hann hafi lengi haft mikið álit á íslenskum kjósendum og hafi langað til að vinna með þeim. Þeir íslensku hagi sér svipað og þeir bandarísku þegar kemur að kosningum, fáir hafi áhuga á staðreyndum, öllum sé sama um að frambjóðandi ljúgi sig hásan og skítkast á aðra frambjóðendur sé ódýr og skilvirk leið til að ná árangri.

Búss taldi lítið mál að ljúga sig út úr því að hann er ekki íslenskur ríkisborgari.

Þegar Baksýnisspegillinn spurði hvað hann ætlaði sér með valdalaust embætti stóð ekki á svarinu. „Ég hef lesið stjórnarskrána ykkar og forsetinn má gera hvað sem hann vill. Það er að segja að svo litlu leyti sem eitthvað stendur í þessu plaggi sem þið kallið stjórnarskrá. Og það litla sem þó stendur get ég túlkað eins og mér hentar“.

En hvers vegna Ísland? „Jú, þegar þið eru komin í Evrópusambandið get ég ráðið öllu þar líka. Stjórnarskráin ykkar segir..“